1 Aralık Cumartesi Günü Süleymaniye’deydik

Henüz sokaklar derin uykusundayken biz kalplerimizi ısıtacak bir anıya uyanarak çıktık yola. Süleymaniye’nin müşfikliğine sığınacak olmamız ağarmamış havayı, sabah ayazını ve ıssız, ıslak yolları daha farklı kıldı gözümüzde.

Sabah ezanını duyduğumuzda içimiz titrerken anladık ki gün bize unutulmayacak anılar bahşediyordu; dostlarla üşümek, dostlarla uyku mahmurluğunu atmaya çalışmak ve nihayetinde dostlarla tatmak sabah namazının o doyumsuz hazzını ve huzurunu… Her şey bir yana, güzel bir gün Süleymaniye’nin sükunetinden, mütevaziliğinden ve içimize işleyen naif esintisinden daha iyi ne vaad edebilirdi ki…

Dostlarla saf olup namazımızı kıldıktan sonra duamızı ettik. Ardından avluda başlayan keyifli muhabbet güzel bir kahvaltıyla devam etti. Hoş sohbet, sıcacık çay, ve kalabalık dostlarla uzayıp giden bir kahvaltı derken BYV’nin sabah namazı geleneğini yine yeni insanlarla tanışmış, mezunlarla hasret gidermiş olarak gerçekleştirdik. Tabi hepimizin kalbinde de böyle güzel vesilelerle bir araya gelmenin şükrü ve mutluluğu vardı…

Haber: Zeynep Nur Kızılkaya